Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Τα Βαλτσινιώτικα 5 μέρος

Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τα ωραία απ' το χωριό μας.


Τα μάθατε συγχωριανοί…
Καινούργιο αεράκι
φύσηξε μες στο Σύλλογο
και φούντωσε «μεράκι».

Μεγάλος ενθουσιασμός
και όρεξη μεγάλη
ο σύλλογος μας βρίσκεται
σε μέθης παραζάλη.

Εθελοντές εργάστηκαν
με ιδρώτα και με κόπο
εξωραΐσαν το χωριό
κι ομόρφαιναν τον τόπο.

«Χτυπήσαν την απάθεια»
με μια "βρεγμένη βέργα"
ομάδες εθελοντισμού
άρχισαν, φτιάχνουν έργα.

Κι ακόμα είναι η αρχή,
έχουν στο νου τους κι άλλα
ιδέες κι όνειρα πολλά
και σχέδια μεγάλα.

Μπράβο σε όλα τα παιδιά!
Μπράβο στους Βαλτσινιώτες,
που όταν το θέλουνε, μπορούν...
γίνονται πατριώτες.

Ξαναθυμήθηκα λοιπόν
και ρίγησα λιγάκι
κι αισθάνθηκα περήφανος
με εκείνο το στιχάκι:

"Η λεβεντιά, η ομορφιά,
το κάλλος και η νιότη
ταιριάζουνε καλύτερα
μόνο σε Βαλτσινιώτη!"



 ......................................................................................


Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τ' άσχημα απ' το χωριό μας.


Πολλά είναι τα βάσανα
που δέρνουν τον κοσμάκη
και τον ποτίζουν άσκοπα
με πίκρα και φαρμάκι.

Η φτώχια, η ανέχεια,
η κρίση, η ανεργία,
το άγχος η ανασφάλεια
κι η εύθραυστη υγεία.

Και σ΄ όλα αυτά προστέθηκε
και μία διαμάχη
η κόντρα αυτή στο Σύλλογο,
δουλειά ο κόσμος να ΄χει.

Χωρίστηκαν λοιπόν στα δυο
και φτιάξαν δυο φατρίες
και γέμισε το Βαλτινό
με μίση και κακίες

Χωρίστηκαν λοιπόν στα δυο
και φτιάξαν μια βεντέτα
και έγινε το Βαλτινό
τυρί, πελτές και φέτα.

Ας πούμε όχι σήμερα
στη γκρίνια στη μιζέρια
σε μια κοινή προσπάθεια
ας δώσουμε τα χέρια.

Εκείνα που ενώνουνε
έχουνε σημασία
τα άλλα είναι περιττά
άνευ λόγου κι αξία


 ...........................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τ' άσχημα απ' το χωριό μας.

Προχθές καθώς κοιμόμουνα
στον ύπνο μου το βράδυ
είδα ένα όνειρο απ΄ αυτά
που αφήνουνε σημάδι.

Πήρε φωτιά το σώμα μου
στα σωθικά, εντός μου
κι έσταζε ο ιδρώτας μου,
Σαράντα… ο πυρετός μου.

Πήρε φωτιά το Βαλτινό
το ΄βάλαν λέει, μπουρλότο
και φλέγονταν τα όνειρα
του έρωτα με κρότο.

Πήρε φωτιά η γειτονιά
λαμπάδιασαν οι τόποι
κι έγιναν παρανάλωμα
μες στην πυρά οι κόποι.

Πήρε φωτιά κι αλλοίμονο
λαμπάδιασε το Σύμπαν
κι έγιναν στάχτη, κάρβουνο
τα πάντα γύρω, είπαν…

Πήραν φωτιά και καίγονταν
τα σπίτια κι οι σοδιές μας
κι ήταν το κάψιμο γλυκό
σα χάδι στις καρδιές μας.

Πήραν φωτιά και δυο καρδιές
που ζούσαν τον έρωτά τους,
τι κρίμα που ήταν όνειρο
και έσβησε η χαρά τους...


 .........................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τ' άσχημα απ' το χωριό μας.

Γιορτάσαμε στο Βαλτινό
φέτος το καρναβάλι
και αναδείχθηκε γυμνό
το μαύρο μας το χάλι.

Μεγάλη η σαρακοστή
κι η φτώχεια πιο μεγάλη
μασκαρεμένη η ζωή
φαντάζει καρναβάλι

Μασκαρεμένη η ζωή
κι όλη η κοινωνία
κι από το βράδυ ως το πρωί
μας τρώει η αγωνία.

Μας δέρνει η ανασφάλεια
η ακρίβεια, η αφραγκία,
τα χρέη, η αναδουλειά,
τα δάνεια, η ανεργία.

Αλλοίμονο στη φτώχεια μας
η μπάλα θα μας πάρει
αυτοί που τά ΄χουν πάντοτε
θα τρώνε το χαβιάρι.

και ο φτωχός στη μοίρα του
όπως πάντα θα νηστεύει
σε μια διαρκής σαρακοστή
στη φτώχεια θα οδεύει.

Γιατί όλοι αυτοί που προσπαθούν
να σώσουν την πατρίδα
στους πλούσιους δίνουν τα πολλά
και στους φτωχούς τα λίγα…



........................................................................................... 



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τ' άσχημα απ' το χωριό μας.

Μας πρόδωσαν οι άρχοντες,
μας κλέψαν τα όνειρά μας
βλάκες μας καταντήσανε
κι εμάς και τα παιδιά μας.

Χρόνια τώρα η άγνοια
μας έχει αποχαυνώσει,
γι΄ αυτό χαμπάρι πάρτε το
η γνώση θα μας σώσει.

Κλείστε την τηλεόραση,
ράδια, κι εφημερίδες
με ψέματα επιδέξια
μας βάζουν παρωπίδες.

Να αρχίσουμε το ψάξιμο
να βρούμε την αλήθεια
κι ότι ομορφαίνει τη ζωή
να βάζουμε στα σπίτια.

Να αφήσουμε έξω τις ψευτιές
τα δήθεν… και τα τάχα…
και στις δυνάμεις μας…, σ΄ αυτές
να ελπίζουμε μονάχα!

Κι ίσως να καταφέρουμε
τη λύση να τη βρούμε
κι από την κρίση των καιρών
έξω ξανά να βγούμε.


 ..................................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τ' άσχημα απ' το χωριό μας.

Οι παροιμίες του λαού,
αλήθειες, που όμως καίνε,
«κανένας δεν αγίασε
στον τόπο του», μας λένε.

Πόσα και πόσα ασήμαντα,
μικρότητες και πάθη
μας χαραμίζουν τη ζωή
μας οδηγούν σε λάθη.

Ο φθόνος, για παράδειγμα,
το μίσος μας θεριεύει
συντετριμμένος θαυμασμός
που πάντα ελλοχεύει.

Τυφλό θυμό μας προκαλεί
όταν μας κυριεύει.
με δηλητήριο τις καρδιές
χτυπά και σακατεύει.

Γι΄ αυτό ο ένας τ' αλλουνού
το μάτι σημαδεύει
και τα αγαθά του διπλανού
μισεί και τα ζηλεύει.

και χάνεται και φθείρεται
και στο χαμό οδεύει
κι αλλού για αλλού σκορπίζεται
και τη ζωή παιδεύει…


 ..............................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ’ το χωριό μας.


Για κάποιον παίχτη του ΑΟΒ
που αξίζει και για δέκα
θα αναφερθούμε σήμερα,
στον φίλο μας, Πανέκα.

Όλα τα γήπεδα όργωσε
κι ακόμα τα οργώνει
και στο «πλεχτό» την μπάλα του
γνωρίζει να καρφώνει.

Και σαν μεγάλος παιχταράς
και σούπερ τριπλαδόρος
είναι το ατού του Βαλτινού
και Μέγας μπαλαδόρος.

Οι φίλαθλοι φωνάζουνε
και λένε με λαχτάρα
«Έμπαινε Πάνο, έμπαινε
και βάλε τη γκολάρα»!

Ένας ο παίχτης ο καλός
και μία η ομαδάρα
«Γιάσου Πανέκα παιχταρά
κι εσύ κι ο Α. Ο. Βάρα»!!!


 ..................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ’ το χωριό μας.


Το περιστατικό συνέβη
σε κάποιο καφενείο
την ώρα που μιλούσανε
για λόττο και λαχείο.

Την ώρα που το τσίπουρο
άρχιζε να ζαλίζει
κάποιου του βγήκε ο θυμός
και άρχισε να βρίζει

-Ε ρε! και σαν μου τύχαινε
να έπιανα στο λόττο,
θα έκαιγα το Βαλτινό,
θα το 'κανα μπουρλότο!!!

-Ε και λοιπόν τι θα ΄κανες;
τον ρώτησε ένας άλλος,
πες πως θα κέρδιζες λεφτά,
θα γίνοσαν μεγάλος;

-Ρωτάς μωρέ τι θα ΄κανα!
με μιας δικτατορία
κι αντί για ένα τσίπουρο,
θα έπινα τώρα τρία!!!


...................................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ’ το χωριό μας.

Και να λοιπόν που φτάσαμε
στις κάλπες για το βόλι
και πρέπει να επιλέξουμε
Δήμαρχο για την πόλη.

Να εκλέξουμε τους άρχοντες
που θα μας διοικήσουν
και τον φτωχό τον τόπο μας
μπροστά να οδηγήσουν.

Γεμίσαμε υποψήφιους
που κυνηγούν τις θέσεις
μα για τον τόπο δεν ακούς
προτάσεις ή και θέσεις.

Κουράγιο σ’ όλους εύχομαι
τα δύσκολα θα αρχίσουν
απ’ αύριο, κι ότι έσπειραν
στις κάλπες θα θερίσουν.

Ο κόσμος όμως ψάχνεται
το πως θα επιβιώσει,
ζητάει κάποιον να μπορεί
ελπίδα να του δώσει.

Ο Καποδίστριας έφυγε
κι ο Καλλικράτης φτάνει,
μα η κρίση τα νοικοκυριά
κοντεύει να πεθάνει.

Δύσκολο το φθινόπωρο
ο κόσμος υποφέρει
δύσκολες μέρες έρχονται
κι άλλες που δεν το ξέρει.

Στο Βαλτινό προβλέπεται
δύσκολος κι ο χειμώνας
μεγάλες οι ανατροπές
τα μέτρα κυκεώνας.

Μα πάντοτε οι Έλληνες
ποντάρουν στην ελπίδα
και πάντα καταφέρνουνε
να αλλάζουνε σελίδα…


 ..................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ΄ το χωριό μας!


Αφιερωμένο στον Σταύρο

Ένα παιδί απ΄ το Βαλτινό,
ένα μικρό αλάνι
πού ΄χει μαλλιά σαν το Χριστό
κι ακάνθινο στεφάνι.

Ένα παιδί του θανατά,
ένα αθώο μορτάκι
ανέβηκε στον Γολγοθά
και χόρεψε συρτάκι.

Το μερτικό του απ΄ τη χαρά
του στέρησε η μοίρα
και του ΄δωσε απλόχερα
κώνειο, χολή και μπίρα.

Άννας, Καϊάφας οι νονοί
κι οι Πόντιοι Πιλάτοι
του ΄δωσαν όνομα, «Σταύρο»
κι έναν σταυρό στη πλάτη.

Κι όσο κι αν τρέχει τα βουνά
κι αν βγαίνει στο σιργιάνι
έχει σπασμένα τα φτερά
τον ήλιο δεν τον φτάνει.


 .....................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ΄ το χωριό μας!


Προχθές καθώς καθόμουνα
και το φιλοσοφούσα
κι ανάλυση για τα κοινά
στοιχεία μας ζητούσα,
κοιτάξτε τι ανακάλυψα
τι μ΄ έφερε η μούσα:

Η Λεβεντιά, η Ομορφιά,
το Κάλλος και η Νιότη
ταιριάζουνε καλύτερα
μόνο σε Βαλτσινιώτη!

Η Τσαχπινιά, η Φρόνηση,
ο Πλούτος, η εξυπνάδα
ταιριάζουνε απόλυτα
σ΄ άνθρωπο απ΄ τη Φωτάδα!

Η Ανδρεία, το Φιλότιμο,
το στιλ του Αριστοκράτη
ταιριάζουνε σε κάτοικο
από την Κάτω Ελάτη!

Η Αρχοντιά, το Δίκαιο
η Μπέσα, η Τιμιότης
είναι αρετές που σέβεται
κάθε Παπαρατζιώτης!


 .....................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τ΄ άσχημα απ΄ το χωριό μας.


Από ψάλτης Βαλτσινιώτης
και αγρότης ταπεινός
ήτανε γραφτό να γίνει
Μέγας, Πλούσιος Τρανός.

Έπαθε αυτό που λένε,
«πάτησε πάνω στ αυγό»
και χωρίς να καταλάβει
έφθασε στον ουρανό.

Ούτε που το φανταζόταν…
Τι εξέλιξη μεγάλη!
Όμως γρήγορα νομίζω,
πως θα γίνει ψάλτης πάλι.

Δίχως έρμα το καράβι
εύκολα πολύ τουμπάρει
κι έτσι ευθύς, στο «άψε σβήσε»
μέσα στο βυθό φουντάρει.

και βυθίζεται και πάει
χάνεται μες στο βυθό
και μαζί του παρασέρνει
και αθώους ένα σωρό…


.......................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τ΄ άσχημα απ΄ το χωριό μας.

Που να κοιτάξεις να χαρείς
να μη μελαγχολήσεις,
που μας μαυρίζουν την ψυχή
ο τύπος κι οι ειδήσεις.

Άραγε θα μπορέσουμε
όρθιοι να σταθούμε
ή έπονται χειρότερα
κι ως χώρα θα χαθούμε;

Γιώργο το σκέφτηκες καλά
να πάρεις κι άλλα μέτρα,
λίγες θα είναι οι ώρες σου
κι αν θες άρχισε μέτρα.

Μαζεύει ο κόσμος την οργή
να ξέρεις θα ξεσπάσει,
δεν άφησες και τίποτα
στο τέλος για να χάσει.

Μας πείρες και τα σώβρακα,
μας άφησες τσιτσίδι,
μας έκανες να ψάχνουμε
στη σούπα για κοψίδι.


 .....................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τ΄ άσχημα απ΄ το χωριό μας.

Εδώ στα Βαλτσινιώτικα
μαζί θα προσπαθούμε
ακόμα και στα δύσκολα
θα πρέπει να γελούμε.

Έρχονται μέρες δύσκολες,
μα σταθερή αξία
θα είναι πάντα φίλοι μου
η αισιοδοξία.

Κουράγιο τώρα κι αντοχή
να βγει το καλοκαίρι
γιατί στα κεκτημένα μας
έχουνε βάλει χέρι.

Κουράγιο τώρα κι αντοχή
να βγάλουμε χειμώνα
έρχεται πάλι κατοχή
θα χρειαστούμε αγώνα.

Θα χρειαστούμε δύναμη
ενότητα για πάλη
για να γυρίσει η ζωή
να βγει ο ήλιος πάλι.


 ................................................................................



Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τ΄ άσχημα απ΄ το χωριό μας.


Με τι κουράγιο πέστε μου
εγώ θα μεγαλώσω
που έχω τόσα δανεικά
χρωστούμενα να δώσω;

Γεννήθηκα στο Βαλτινό
κι είμαι Έλληνας πολίτης
και σεις με αναγκάζετε
να ζήσω σαν αλήτης.

Όλες τις αμαρτίες σας
φορτώσατε σε μένα,
δεν ξέρω τι θα κάνετε,
να βρείτε τα κλεμμένα.

Να φέρουν πίσω τα λεφτά,
να υπάρξει κάποια λύση,
να πάνε κάποιοι φυλακή
κι η χώρα να ξεβρομίσει.

Να αφήσετε μερίδιο
και για τα όνειρά μου
τις παιδικές ελπίδες μου
τα δικαιώματά μου.


 ......................................................................................


Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας,
τα νέα απ το χωριό μας. 

Η φουστανέλα πάντοτε
είχε τα βάσανά της
και η μαμά Ελλάδα της
έτρωγε τα παιδιά της.

Κι είχε στο φράκο σεβασμό
και έστηνε και κώλο
στους κλέφτες που ρημάζανε
πάντα το βιος της όλο.

Για δέστε πως κατάντησαν
φίλοι μου την Ελλάδα,
ξεχάστε τις μπριζόλες σας,
από αύριο φασολάδα.

Ξεχάστε τη καλή ζωή
και τα υπέρ φορτία
από αύριο στη λιτότητα
και στη σκληρή νηστεία.

Ξεζούμισαν τον Έλληνα
τον έχουν κάνει λιώμα
μέχρι να μπει σε λήθαργο,
να πέσει και σε κώμα.

Την νύφη από πάντοτε
την πλήρωνε η φτώχια
κι οι τραπεζίτες τ ΄ άρπαζαν
και φτιάχνανε μετόχια.

Και να που ήρθε ο καιρός
να αρπάξω το τουφέκι
να βγω στους δρόμους και να πω
«ως εδώ και μη παρέκει».

Μεθύστε με τ΄ αθάνατο
κρασί του εικοσιένα
γιατί μες στον κατήφορο
δεν πιάνουνε τα φρένα

Υπάρχουν κι άλλες μέθοδοι
να βγούμε από την κρίση
να ορθωθεί ανάστημα,
κι η φτώχια να τολμήσει

Να πουν σ΄ όλους τους έχοντες,
το χρήμα και τα πλούτη,
πως δικαιούνται κι οι φτωχοί
μες στη ζωή ετούτη.

να έχουν την εργασία τους
να κάνουν τα όνειρά τους
να ζουν με αξιοπρέπεια
την οικογένειά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου